|
|
Aby wyszukać termin w słowniku, należy kliknąć literę alfabetu, która jest pierwszą literą szukanego terminu.
Można również przeczytać definicje pojęć ze słownika w tekście Pomocy, klikając podkreślone łącza do pojęć. Po kliknięciu łącza do słownika pojęcie słownika i jego definicja zostaną wyświetlone w oknie podręcznym. Aby zamknąć to okno, należy kliknąć w dowolnym miejscu ekranu.
| A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N |
| O | P | Q | R | S | Ś | T | U | V | W | X | Y | Z |
Tradycyjny format transmisji dźwięku i obrazu wideo za pomocą fal lub sygnału analogowego. Sygnał analogowy może nie być odpowiedni w przypadku głośników cyfrowych; w komputerach używane są sygnały cyfrowe.
W programie Windows Media Player baza danych, w której znajdują się informacje na temat plików multimediów cyfrowych przechowywanych na komputerze, na dysku sieciowym lub w Internecie.
Obszar w pamięci komputera zarezerwowany na tymczasowe przechowywanie danych, zanim dane te zostaną wykorzystane na komputerze odbiorcy. Buforowanie zabezpiecza przed przerwaniem przepływu danych.
Zobacz definicję: dysk kompaktowy (CD)
Zobacz definicję: dysk kompaktowy jednokrotnego zapisu (CD-R)
Zobacz definicję: dysk kompaktowy wielokrotnego zapisu (CD-RW)
Dane reprezentowane przez cyfry binarne (zera i jedynki).
Osoba lub organizacja dystrybuująca pliki pakietu Windows Media (na przykład firma muzyczna, filmowa lub dostarczająca multimedia strumieniowe). Dostawca zawartości może również być właścicielem zawartości.
Optyczny nośnik przeznaczony do magazynowania danych cyfrowych.
Typ dysku CD, na który można skopiować dane, ale nie można ich usunąć lub zastąpić innymi.
Typ dysku CD, na który można kopiować dane, usuwać je i zastępować innymi.
Struktura lub organizacja danych w pliku. Format pliku jest zazwyczaj wskazywany przez rozszerzenie nazwy pliku.
Zobacz też: rozszerzenie nazwy pliku, typ pliku
Format pliku lub strumienia multimediów cyfrowych zakodowanego za pomocą koderów-dekoderów Windows Media.
Zobacz definicję: High Definition Compatible Digital (HDCD)
Opatentowany proces kodowania/dekodowania, który zwiększa jakość wszystkich form cyfrowego nagrywania i odtwarzania dźwięku przez zwiększenie rozdzielczości i redukcję zniekształceń występujących podczas konwersji analogowo-cyfrowej (A/C) i cyfrowo-analogowej (C/A), przetwarzania cyfrowego oraz filtrowania cyfrowego.
Zobacz definicję: Hypertext Transfer Protocol (HTTP)
Protokół internetowy używany do dostarczania informacji w sieci World Wide Web.
Informacje na temat zawartości multimediów cyfrowych, takie jak wykonawca, tytuł, album, producent itp. Znane również jako metadane lub znaczniki.
Interfejs użytkownika zapewniający alternatywny wygląd i dostosowaną funkcjonalność oprogramowania, takiego jak program Windows Media Player.
Jeden z wielu następujących po sobie sekwencyjnie obrazów, z których składa się film wideo.
Skrót od kompresor/dekompresor. Oprogramowanie lub sprzęt używane do kompresowania i dekompresowania multimediów cyfrowych.
Proces usuwania nadmiarowych danych z pliku lub strumienia multimediów cyfrowych w celu zmniejszenia jego rozmiaru lub lepszego wykorzystania przepustowości.
W programie Windows Media Player proces zapewniający, że dane dźwięku cyfrowego są dokładnie odczytywane przez stację dysków CD-ROM podczas odtwarzania lub kopiowania. Używanie korekcji błędów może zapobiec występowaniu niepożądanych dźwięków, które nie są częścią oryginalnego materiału.
Plik pakietu Windows Media, do którego przypisano licencję definiującą, w jaki sposób należy go odtwarzać. Ograniczenia występujące w licencji są zależne od twórcy licencji. Gdy ścieżka dysku CD jest kopiowana za pomocą programu Windows Media Player, licencja może zostać przypisana do nowo utworzonego pliku. Zgodnie z tą licencją, plik można odtwarzać tylko na komputerze, na którym został utworzony.
Lista zawartości multimediów cyfrowych.
Zobacz definicję: Musical Instrument Digital Interface (MIDI)
Komitet tworzący międzynarodowe standardy kodowania informacji audiowizualnych w cyfrowym, skompresowanym formacie. Akronim MPEG jest dołączany na początku poszczególnych specyfikacji opracowywanych przez komitet. Na przykład, MPEG-2 odnosi się do standardu ISO/IEC - 11172.
Zobacz definicję: Moving Picture Experts Group (MPEG)
Metoda dostarczania zawartości, w której pojedynczy strumień jest przesyłany z serwera multimediów do wielu klientów. Klienci nie nawiązują połączenia z serwerem. Zamiast tego serwer wysyła przez sieć pojedynczą kopię strumienia do routerów obsługujących multiemisję, które replikują dane. Klienci mogą potem odebrać strumień, monitorując określony port i adres IP multiemisji.
Specyfikacja stowarzyszenia producentów MIDI (MIDI Manufacturers Association, MMA). Definiuje ona następujące elementy: protokół opisywania danych muzycznych, takich jak komunikaty rozpoczęcia i zakończenia nuty; format plików do magazynowania danych muzycznych określany nazwą Standard MIDI; standard interfejsu sprzętowego.
Kopiowanie plików na zapisywalny dysk CD.
Urządzenie służące do kopiowania plików na zapisywalne dyski CD i DVD.
Zobacz definicję: nagrywarka dysków
Małe okno wyświetlane w prawym dolnym rogu ekranu, gdy program Windows Media Player jest w trybie karnacji. Tego okna można użyć do przywrócenia trybu pełnego i uzyskania dostępu do innych poleceń.
Plik zawierający dane audio, wideo lub skryptów. Zawartość pliku jest zakodowana za pomocą koderów-dekoderów Windows Media.
Przesyłanie pliku w sieci w odpowiedzi na żądanie urządzenia odbierającego dane. Pobrana zawartość jest przechowywana na urządzeniu odbiorczym w celu odtwarzania na żądanie. Z kolei zawartość strumieniowa jest odtwarzana podczas dostarczania.
Tekst towarzyszący obrazom lub filmom wideo będący dodatkowym opisem lub transkrypcją tekstu mówionego.
Nośnik transmisyjny przeznaczony do przesyłania danych z dużą szybkością na duże odległości. Usługi modemów kablowych i DSL są przykładami sieci szerokopasmowych.
Punkt połączenia w komputerze, przez który urządzenia dodatkowe lub inny komputer mogą komunikować się z komputerem.
Zestaw zasad dotyczących komputera i urządzenia przenośnego, który umożliwia synchronizację plików multimediów cyfrowych i innych informacji.
Zestaw formatów i procedur umożliwiających wymianę danych między komputerami.
Zobacz też: Hypertext Transfer Protocol (HTTP), Transmission Control Protocol (TCP), User Datagram Protocol (UDP)
Metoda dostarczania multimediów cyfrowych w sieci w sposób ciągły. Multimedia cyfrowe są odtwarzane przez oprogramowanie klienta podczas ich odbierania. Przesyłanie strumieniowe powoduje zazwyczaj, że użytkownicy nie muszą pobierać pliku przed jego odtworzeniem.
W technologii DVD część tytułu, taka jak scena lub sekwencja. Tytuł może składać się z jednego lub kilku rozdziałów.
Zobacz też: tytuł
Zestaw znaków dodanych na końcu nazwy pliku, który identyfikuje typ lub format pliku.
Zobacz też: format pliku, typ pliku
Serwer umieszczony w sieci pomiędzy oprogramowaniem klienta, takim jak przeglądarka sieci Web, i innym serwerem. Przechwytuje on wszystkie żądania kierowane do serwera w celu określenia, czy może zrealizować je sam. Jeśli nie, przekazuje żądanie do innego serwera.
W programie Windows Media Player witryna sieci Web umożliwiająca zakup lub subskrypcję zawartości multimediów cyfrowych.
W programie Windows Media Player proces zachowywania plików multimediów cyfrowych na urządzeniu przenośnym zgodnie z zasadami ustalonymi dla powiązania lub akcjami określonymi przez użytkownika. Synchronizacja może wymagać kopiowania plików multimediów cyfrowych z komputera na urządzenie, aktualizowania informacji na urządzeniu lub usuwania plików z urządzenia.
Liczba klatek wideo wyświetlanych w ciągu sekundy. Większa szybkość klatek generalnie sprawia, że ruch w filmie jest płynniejszy.
Maksymalna szybkość (w bitach na sekundę), z jaką dane mogą być przesyłane między siecią a komputerem lub urządzeniem.
Liczba przesyłanych bitów na jednostkę czasu, zwykle wyrażona w bitach na sekundę.
Pojedynczy utwór lub inny indywidualny fragment zawartości audio.
Zobacz definicję: Transmission Control Protocol (TCP)
Protokół z zestawu protokołów TCP/IP zarządzający rozkładaniem wiadomości na pakiety, które zostaną przesłane za pośrednictwem protokołu IP, oraz ich ponownym składaniem z pakietów odebranych przez protokół IP. Odpowiada też za weryfikację scalonych wiadomości.
Stan działania programu Windows Media Player, w którym interfejs użytkownika wyświetlany jest jako karnacja.
Zobacz też: tryb pełny, karnacja
Domyślny stan działania programu Windows Media Player, w którym wyświetlane są wszystkie funkcje. Odtwarzacz może być również wyświetlany w trybie karnacji.
Zobacz też: tryb karnacji
Opis zawartości lub formatu pliku. Typ pliku jest zazwyczaj określany przez rozszerzenie nazwy pliku.
Zobacz też: format pliku, rozszerzenie nazwy pliku
W technologii DVD zazwyczaj największa jednostka zawartości, taka jak film lub program telewizyjny, nazywana jest tytułem. Nie jest to spójny standard we wszystkich produktach DVD, ponieważ dysk DVD może zawierać jeden lub kilka tytułów.
Zobacz też: rozdział
Zobacz definicję: User Datagram Protocol (UDP)
Przenośne urządzenie elektroniczne, które może wymieniać pliki lub inne dane z komputerem lub urządzeniem. Przykładowe urządzenia przenośne to Pocket PC, przenośne cyfrowe odtwarzacze muzyczne i urządzenia Smartphone.
Protokół transportu bezpołączeniowego w stosie protokołu TCP/IP używany, gdy dopuszczalna jest utrata niektórych pakietów, na przykład w strumieniach multimediów cyfrowych.
W programie Windows Media Player obraz graficzny zmieniający się zgodnie ze zmianami sygnału audio.
Kombinacja elementów oprogramowania i sprzętu wymuszająca rozgraniczenie pomiędzy dwoma lub kilkoma sieciami zapobiegające nieautoryzowanemu dostępowi do sieci prywatnej.
Kopiowanie zawartości multimediów cyfrowych z dysku CD audio. Podczas procesu zgrywania zawartość może być konwertowana na inny format.